تأثیر غلظت های مختلف جیبرلین و 6- بنزیل آدنین روی خصوصیات کمی و کیفی گل مریم رقم پُرپَر

گل مریم یکی از مهمترین گل های شاخه بریده در ایران و جهان است و در طول سال به دلیل داشتن گل های زیبا و خوشبو استفاده فراوانی در گل آرایی دارد. این تحقیق بر روی گل مریم رقم پرپر با هدف تولید گل هایی با کیفیت بالا به صورت آزمایش فاکتوریل چهار × چهار بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه گروه باغبانی پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران واقع در شهرستان پاکدشت در سال 1385 انجام شد. اسانس گل ها با استفاده از حلال هگزان استخراج شد. جیبرلیک اسید و بنزیل آدنین هر کدام با چهار سطح غلظت بر روی پیازها استفاده شد. نتایج حاصل از آزمایش اختلاف معنی داری را بین تیمارها روی شاخص های اندازه گیری شده نشان داد. جیبرلین در غلظت های 500 پی پی ام موجب افزایش طول ساقه گل دهنده، طول خوشه گل آذین و نیز موجب تسریع ظهور ساقه گل دهنده گردید. بنزیل آدنین در غلظت های 500 پی پی ام باعث افزایش ماندگاری، افزایش قطر ساقه گل دهنده، زیاد شدن تعداد گلچه ها و نیز سبب تسریع گل دهی شد. هر دو تنظیم کننده رشد میزان تولید اتیلن را کاهش، اما میزان جذب آب و قطر دومین گلچه را افزایش دادند. کاربرد هر دو تنظیم کننده رشد موجب کاهش میزان تولید اسانس گل ها شد، هر چند در غلظت 1000 پی پی ام بنزیل آدنین مقدار اسانس گل ها بیشتر از آن در سایر غلظت ها بود.